Mijn eerste blog
Allerlei gedachtes racen door mijn hoofd. Gedachtes waar ik aan gewend ben, want ze zijn al jaren bij me. Negatieve gedachtes als "wie zit er nu op een blog van mij te wachten" of "weet je wel zeker dat je jezelf op deze manier bekend wilt maken?". Maar ook positieve gedachtes als "ik ben eindelijk echt mezelf".
Ik heb een hele reis achter de rug om op dit punt te komen. Een reis van vallen en opstaan, maar vooral van heel lang proberen om "normaal" te zijn. De reis gaat door en ik neem je graag mee op deze reis.
Wat is normaal voor mij?
Normaal zijn is een ruim begrip, maar voor mij betekent het dat je je hetzelfde voelt als het grootste deel van de mensen die je tegen komt in je leven. Voel je je niet hetzelfde, dan voel je je vaak eenzaam.
In de huidige Westerse maatschappij maken we steeds meer gebruik van hokjes om andere mensen in te plaatsen. Elke persoon heeft zo zijn eigen verzameling van hokjes waar die in geplaatst wordt en het wordt steeds moeilijker om een gevoel van "erbij horen"te hebben.
Normaal voor mij is om alles om mij heen te zien zonder hokjes, als een eenheid. Allemaal onderdeel van een groot geheel en daardoor allemaal verbonden.
Wat zijn mijn hokjes
Ik kan mezelf in een heleboel verschillende hokjes denken: vrouw, westers, middelbare leeftijd, volslank, alleenstaand, moeder, panseksueel, helder, enz, enz. En nu deze nieuwe: lichtwerker.
Wat is helder
Helder betekent dat één of meer van je zintuigen ruimer is ontwikkeld dan bij de meeste andere mensen. De meest bekende is wel helderziend. Mensen die helderziend zijn zien meer dan mensen die niet helder zijn. Vaak wordt het gezien als zweverig en misschien zelfs onwaar, ondanks dat er inmiddels veel bewijs is dat dit bestaat. Dit komt mijns inziens vooral door mensen die deze term gebruiken terwijl ze niet helder zijn of wel helder zijn, maar niet integer handelen. Andere minder bekende vormen van helder zijn: heldhorend, helderruikend, heldervoelend, helderwetend. Ik ben zelf helder voelend en helder wetend.
Heldervoelend
Dit betekent dat ik gevoelens uit mijn omgeving opvang. Nou doet iedereen dat bewust of onbewust. Als een vriend of vriendin verdrietig is, kan je je ook verdrietig voelen en iedereen is wel eens ergens geweest waar die "de kriebels"van kreeg.
Wat het bij mij anders maakt, is dat ik continu van iedereen alle gevoelens opvang die zij op dat moment bewust en onbewust hebben. Niet alleen mensen in mijn omgeving, maar bijvoorbeeld ook via televisie of telefoon. Ik voel ook de achtergebleven emoties van mensen als ze zelf al weg zijn. Als er bijvoorbeeld ergens ruzie is geweest en de mensen zelf zijn vertrokken, voel ik de achtergebleven boosheid/agressie. Het is ook geen voorstelling (ze zullen zich zo wel hebben gevoeld of ik kan me voorstellen dat je verdrietig bent), maar het daadwerkelijke gevoel.
Helderwetend
Dit betekent dat ik dingen weet die ik niet via normale overdracht heb geleerd. Ik weet bijvoorbeeld iets over iemand, maar dit is mij niet verteld. Hoe het komt dat ik het weet, is mij zelf ook nog een raadsel. Ik kan geen toekomst voorspellen of zo. Ik weet dingen die er al zijn. Ik merk dit vooral als ik met mensen praat als ze problemen hebben en ik weet waar deze vandaan komen en welke weg diegene kan nemen om weer gelukkiger te worden. Ook hierbij geld dat de weg die ik dan weet niet komt, omdat ik hiervoor geleerd heb of het een bekende weg is voor de meeste mensen. Het gaat vaak om complexe problemen met onderlinge verbanden waar iemand in vast loopt en die ik voor me zie als een labyrinth met de weg naar de uitgang uitgestippeld.
Lichtwerker
Lichtwerker: een woord dat in zichzelf al vraagtekens en zweverigheid oproept, maar ondanks dat een term die we toch blijven gebruiken.
Een lichtwerker is iemand die een onbedwingbare behoefte voelt om liefde, inzicht en vrijheid (licht) bij anderen te vergroten. We hebben vaak werk in de hulpverlening en veel van ons interesseren zich voor spiritualiteit.
Wat betekent dit allemaal voor mij
In mijn familie sta ik bekend als Florence Nigthingale en dit wordt vaak een beetje vermoeid gezegd, waarna gevraagd wordt wanneer ik er nou eens genoeg van ga hebben om alles en iedereen te willen redden. De combinatie van mij helderheid en behoefte als lichtwerker zorgt voor een onuitputtelijke bron van mensen en dieren die ik wil helpen. Het niet altijd kunnen helpen en mensen los moeten laten, zorgt voor veel verdriet en frustratie bij mij.
Jarenlang heb ik geprobeerd om niet meer helder te zijn en mijn behoefte om anderen te helpen niet te gebruiken. Dit heeft me (nu terugkijkend) een aantal burn-outs opgeleverd. De laatste was mijn heftigste ervaring tot nu toe. Ik zat in een burn-out en dacht het dieptepunt daarvan te hebben bereikt en weer op te kunnen klimmen, toen bleek dat ik nog een heel stuk dieper moest gaan om uiteindelijk te kunnen gaan herstellen.
In mijn volgende blog vertel ik hier meer over.
Reactie plaatsen
Reacties